Lieve vrienden,
Het is weer zover. Ik heb een vervelende droom gehad.
Na de wedstrijd van afgelopen donderdag avond en het gelijkspel van mijn dappre Meerse helden, was ik teleurgesteld. Niet zo een beetje. Ik was boos.
Zo boos, dat ik de wedstrijd in mijn slaap weer teruggekeken heb.
En dan ben ik in mijn droom aanwijzingen aan het geven. Dan ben ik de nieuwe vrouwelijke trainer, die de spelers stijf scheldt.
Daarbij bijgestaan door mijn assistent-trainer Ruchami.
Wie dat is? Ach, een Israëlische actrice, die één van de hoofdrollen speelt in de Netflix serie die wij kijken. “Shtisel”.
Je houdt ervan of niet, maar ons heeft deze serie in de greep.
Als je dan ‘s avonds om elf uur nog een uitslag van een bloedonderzoek via de mail krijgt en je druk maakt vanwege het verkeerde wachtwoord om in te loggen, dan val je niet lekker in slaap en heb je een onrustige nacht.
Hoe heerlijk is het dan, als je langs de bloemenman rijdt en er staan beeldige Ranonkels voor je klaar. Vers van het land.
Dat maakt toch weer dat de onrust verdwijnt.
Dat je een prachtig boeket maakt en zodat de stemming weer omslaat naar vrolijk.
Dan ben ik gelukkig met onze nieuwe tweede doelman en kijk ik weer met spanning uit naar de wedstrijd van morgen.
Het kriebelt weer. Beter laat dan nooit.
Na morgen nog vier competitieduels.
Worden we kampioen???
Ik durf niets te zeggen.
Want het kan dooien, het kan vriezen.
We kunnen winnen of verliezen.
Maar een betere club dan deze is er niet.
Kom op Ruchami, we gaan onze tactiek voor zondag nog een keer nalopen......!
Met hoopvolle groet en blijf gezond,
Rietje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten